Contemporary heritage in Santiago de Compostela

Título

Pavillón da Exposión Rexional Galega

Alejandra Castaño Ares, Antía Calvo Mirás · 26 febrero 2023 13:49

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Pavillón Artístico e Industrial	Este pavillón é o único que se conserva da Exposición Rexional de 1909 o cal foi construido para exercer de café, restaurante e salón de baile. Sigue as directrices da arquitectura de fin de século, onde se asoma un incipente modernismo. Presenta unha planta rectangular, rematada en dous miradoiros semicirculares nos lados máis estreitos e fachadas de amplios ventanais, presidindo a principal unha escaleira dobre de trazado elíptico. Ten unha decoración de xarróns e guirnaldas. Posteriormente tivo varios usos, no que destaca o actual como gardería infantil de santa Susana, dende os anos 70. Pese a que foi restaurado , a apariencia é moi similar a do pavillón da Exposición Rexional.	42,876416751	-8,548981554

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A orixe deste edificio remóntase a principios do século XX, cando se planificada a confluencia en 1909 de dous eventos moi importantes para Santiago do Compostela: o primeiro Ano Santo do século e a terceira e última Exposición Rexional Galega, de marcado carácter internacional.
Co motivo deste segundo acontecemento buscouse proxectar unha imaxe europea da capital galega, para o que se recurríu a arquitectos de primeiro nivel.
Así, en 1908 encargóuselle a súa construción ao arquitecto do Porriño Antonio Palacios Ramilo.
A Exposición Rexional Galega inagurouna Alfonso XIII o 24 de xullo do Ano Santo de 1909 e tivo grandes consecuencias para a economía , para a industria, o comercio local e o urbanismo da cidade. Acolleu cerca de 600 expositores e vendeu máis de 53.000 entradas ( o dobre da poboación de Santiago nesas datas), polo que teñen que habilitar residencias de estudiantes para acoller aos visitantes.
Este edificio que nos estamos estudiando, era o Pavillón de Recreo Artístico e Industrial ( é o único que se conserva na actualidade) que durante a Exposición Rexional Galega foi empregado como café, restaurante e salón de baile. Co paso do tempo os seu uso foi cambiando convertíndose en laboratorio, cine, cafetería, sede da Falanxe e finalmente nos anos 70 pasa a ser unha gardería infantil e así se mantén na actualidade.

Patrimonio material
De estilo modernista vienés, no edificio destacaban elementos que aínda perviven como os seus tres balcóns: un na fronte flanqueado por unha imponente escalinata e dous laterais a modo de miradores da alameda. A súa fachada é unha reinterpretación a modo de homenaxe ao tímpano románico do Pórtico da Gloria, con un grupo de anxos dispostos de forma radial emulando aos músicos da obra do Mestre Mateo.
O edificio ten pranta rectangular e contaba con dúas plantas: sobre o zócalo ubicábase unha amplia sala de festas que ocupaba o volumen completo ata a cubierta. Ao longo de século XX engadíuse un novo forxado que dividíu en dous niveis o que foi o gran espacio do salón. O volumen de comunicación vertical medrou en altura para acoller os últimos tramos da dobre escaleira de trazado elíptico. As grandes carpinterías sustituíronse e quedaron divididas en dous polo canto do novo forxado. Tamén ten un xardín.
Esta construción é unha das poucas que está dentro do Parque da Alameda. Este parque conta cunha extensión de 85.000m2 e ten unha gran variedade de plantas e árbores centenarias como carballos, tilos, chopos, eucaliptos, magnolios, etc. Destaca principalmente a carballeira de Santa Susana que se mantén igual dende o século XVI. Tamén chaman a atención as estatuas dedicadas a Valle Inclán, a Rosalía de Castro ou a Isaac Díaz Pardo. Recentemente inaugurouse outra dedicada a Federico García Lorca en recordo ao tempo que o poeta pasou en Compostela.
Tamén hai fontes, estanques e bancos de granito.

Patrimonio inmaterial
Un dos aspectos máis importante deste edificio é a súa ubicación. Atópase no pulmón de Santiago Compostela, na Alameda, concretamente no Paseo da Ferradura.
O topónimo Santiago de Compostela ten a súa orixe entre a historia e a lenda. O de Santiago está moi claro, cando no século IX atoparon os restos do apóstolo Santiago, pero no de Compostela hai moitas discrepancias e a maioría atribúeo erróneamente a campus Stellae "campo de estrelas". Os expertos pensan que pode vir de composita tella "terras fermosas", aínda que hai outras teorías.
Hai un xigantesco eucalipto que lle chaman a árbore dos enamorados e conta a lenda que quen se queira casar ten que dar unha volta ao seu arredor. Tamén hai un precioso abeto de 22 metros plantado por Eva Perón en 1947 durante a súa visita a Compostela ao que chaman "a Perona".

Título

Mirador de Manuel Ventura Figueroa

Brais Lago Romero, Carme Iglesias Abeledo, Estela García Currais, María Sanmartín Villanueva · 21 febrero 2023 11:30

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Mirador de Manuel Ventura Figueiroa		42,877390441	-8,550899160

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
O deseño deste monumento encóntrase no período final dos anos 20s, aínda q foi restaurado na década do 1940. O gran número de escritores e artistas xurdidos nos primeiros 35 anos do século fixo que este período se denominase Idade de Prata da cultura española que se caracteriza por unha riqueza e diversidade de manifestacións artísticas e culturais que seguen as tendencias da modernidade europea da cultura española. España en ese momento encontrábase baixo a dictadura do xeneral Primo de Rivera.

O deseñador deste monumento foi o arquitecto pontevedrés Constantino Candeira Pérez que foi o arquitecto municipal de Santiago de Compostela, cidade na que se encontra este rememoramento a Manuel Ventura Figueroa. Como arquitecto municipal encargouse das obras de traída de augas, rede de sumidoiros e pavimentación, así como da reforma de aliñacións e proxectos urbanísticos, tales como o de ensanche no Agro de Mendo, para Campus universitario con Residencias de estudantes, xardíns e campo de deportes, que acabaría sendo desenvolto por Jenaro de la Fuente Álvarez. Tivo grande empeño na conservación e restauración da arquitectura vernácula compostelá, destacando as súas intervencións na casa da Parra e na praza da Quintana.

En canto ao rememorado, o santiagués Manuel Ventura Figueroa, home de confianza do rei Carlos III, foi Patriarca das Indias Occidentais e arcebispo de Laodicea. Despois da caída do conde de Aranda, foi nomeado Gobernador do Consello de Castela e da Cámara de Castela. Foi un dos fundadores do Banco de San Carlos, precedente do actual Banco de España. Tamén creou unha fundación, a Fundación Figueroa, a través da cal axudou á súa familia e descendentes, tanto nos estudos como noutras moitas causas. Esta fundación, aínda hoxe activa, baixo a tutela da Xunta de Galicia serve de nexo de unión entre os seus descendentes.

Patrimonio material
O elemento está composto por varias partes, o mirador, a escalinata e o monumento. A primeira trátase dun espazo rectangular de pedra conformando a cima do conxunto con catro columnas pareadas, dende ahí podemos observar unha maravillosa paisaxe conformada polo Campus Universitario e os seus xardíns e edificios, tanto como o Monte Pedroso e o Val da Maía.

Centrandonos na escalinata, observamos catro niveis unidos por dous tramos de escaleiras descendendo simétricamente (unha a cada lado) e en zigzag dende a alameda ata o campus. En xeral todo o elemento contén un estilo neobarroco que se detecta á perfección neste espazo

Situado ó fronte do conxunto encontramos o monumento en conmemoración ao arzobispo santiagués Manuel Ventura Figueroa. Trátase dunha estatua de cobre que mostra ó letrado de pé sostendo un escrito no que se le a palabra “testamento”, vestido coas vestimentas e perruca da época. O pedestal no que se sosten é un prisma de base cadrada con columnas nas aristas, nas caras laterais amosanse unhas placas coa frase “ Al excmo, Sr. D.Manuel Ventura Figueroa en testimonio de gratitud sus parientes 1898”.

Patrimonio inmaterial
Debido ao longo tempo que ten este monumento dende que foi construido, está xa un pouco deteriorado xa que a xente non o coida como é debido depositando no interior das copas residuos a apodrecen, por eso ás veces cheira un pouco mal. Ainda que grazas as múltiples plantas e árbores que hai ao redor dalle un toque rupestre e camufla o cheiro.

Aparte das abraiadoras vistas cara os xardíns do campus, as cales deixan asombrados a todos os turistas e veciños pola marabillosa paisaxe ofrecida dos árbores e plantas que en primaveira deixan un decorado de cores fermoso, outra das cousas bonitas e merecedoras da respectiva importacia deste precioso mirador é o son dos paxaros, que se escoita a miúdo se non hay moito ruído. Estas melodías transmiten calma e tranquilidade en medio dunha aparatosa cidade onde o tráfico e os grandes bloques de vivendas tenden a facer que nos esquezamos do bonito e gratificante que é sentarse a admirar unha boa vista co son da natureza de fondo. Por estas razóns o mirador é un lugar perfecto para esquecerse un rato do mundo e conectar ca parte máis natural de Santiago.

Título

Estatua De Rosalía De Castro

Javier Alejandro Gonçalves Moros, Laura Mojón Villares, Rosalía Monasterio Cuesta, Sara Gómez López · 26 febrero 2023 01:41

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Estatua de Rosalía de Castro	A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía. En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua.	42,877538000	-8,550470000

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
Esta estatua está ubicada no paseo da Herradura no parque da Alameda,foi inaugurada en 1917 nas festas do Apostol e os seus creadores son Isidro de Benito e Francisco Cribillés.
A estatua e unha homenaxe a Rosalía de Castro tanto pola súa figura e obras como para conservar a súa memoria e as súas obras.

Patrimonio material
A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía.
En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua.

Patrimonio inmaterial
O monumento conta con moitas placas nelas aparecen os nomes de obras famosas da poetísa e tamen un poema dela, así como o seu recoñecemento en demais lugares como se indica nestas placas, isto aporta máis sentido aínda ao concepto da memoria de Rosalía e da conservación das súas obras así como a súa importancia.

Título

Parque da Alameda de Santiago de Compostela

Adrián Boullón López, Gonzalo Aguín Limón, Manuel Pereira Iglesias, Nicolás Collazo Santamaría · 24 febrero 2023 21:39

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Parque da Alameda (Estatua de Castelao)		42,856725834	-8,534498291

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
Sendo actualmente un dos elementos máis emblemáticos da cidade, a composición actual deste parque é o froito de diversas ampliacións e modificacións que sufriu ao longo dos anos. A Alameda ten o seu inicio no S.XII, co arzobispo Xelmírez, quen mandou construír unha igrexa para albergar as reliquias de Santa Susana, e que hoxe en día está rodeada dun grande conxunto de carballos, que forman a Carballeira de Santa Susana. No S.XVI, o conde de Altamira doou unhas terras agrícolas para o disfrute dos cidadáns santiagueses. No S.XIX, dende o concello de Santiago, diversas remodelacións foron levadas a cabo coa finalidade de ampliar esta zona de recreo. Así pois, comezando nun proxecto eclesiástico no S.XII, o Parque da Alameda convertiuse nun grande complexo botánico e monumental, cun gran valor patrimonial.

Patrimonio material
A Alameda presenta unha natureza abundante e moi coidada. O mobiliario tamén se pode atopar en gran parte de esta, cousas como bancos ou fontes. Non hai ningunha estrutura anexa. Hai árbores moi altas e antigas coma a mencionada no video e diversas estatuas, como a de Valle-Inclán, que reposa nun dos bancos do paseo, contrastan coa beleza deste parque natural.

Patrimonio inmaterial
Sobre o patrimonio inmaterial, podemos aportar moitas cousas, dende o olor das árbores de todo o paseo ata os músicos da rúa que animan todo o parque. Aínda que o máis importante sen lugar a dúbida son as festas do Apóstolo e as ferias que se realizan de diferentes temáticas.

Título

Antiguo hospital de Galeras

Bento Lorenzo Faraldo, Braulio Martínez de Lorenzo, Marcos Díaz Caeiro, Uxía Domínguez Gómez · 20 febrero 2023 21:32

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Antiguo hospital de Galeras		42,883647150	-8,547923863
2	Antiguo hospital de Galeras (punto de control)		42,883666670	-8,548046038

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
For almost 50 years it has housed the facilities of the Galeras General Hospital, it has been out of operation for almost two decades and is in a serious state of deterioration.The Hospital de Galeras totally changed the life of the neighborhood in the last century since it went from being a poor neighborhood to a more affluent one to house the reference hospital center for the health area of Santiago and O Barbanza, thanks to the hospital they began to create restaurants and cafes.

Its opening was in 1953, during the dictatorship in Spain. It had been 8 years since the Second World War had ended and there was a lot of poverty

Patrimonio material
It consists of 3 modules united forming a structure of 6 floors.
At the entrance of the building you can see two steps surrounding some benches where in the middle there is a sculpture of a fish. All this area is made of stone, but the main façade is made of brick covered in stone.
It is a neoclassical building since it is very symmetrical, you can see Ionic columns placed around the windows in the upper part of the façade. and in the door there are three semicircular arches.
You can see shells around the building that the neighbors told us that they are so that santiago apostol would protect this place

Patrimonio inmaterial
The neighbors of Galeras told us the story that one night an ambulance arrived at the hospital with a very sick girl who did not speak, she only made sounds of pain at night, the girl died and in the morning her body disappeared since then at night they hear the girl's cries of pain.
We also found out that Galeras has been called that because before a religious center was installed there that collected women from bad lives to reintegrate them.

Geography and History of Ames

Contemporary heritage in Santiago de Compostela « Atrás Buscar: