Geography and History of Ames

Contemporary heritage in Santiago de Compostela « Atrás    

Título

Pavillón da Exposión Rexional Galega

 

Alejandra Castaño Ares, Antía Calvo Mirás · 26 febrero 2023 13:49


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Pavillón Artístico e Industrial Este pavillón é o único que se conserva da Exposición Rexional de 1909 o cal foi construido para exercer de café, restaurante e salón de baile. Sigue as directrices da arquitectura de fin de século, onde se asoma un incipente modernismo. Presenta unha planta rectangular, rematada en dous miradoiros semicirculares nos lados máis estreitos e fachadas de amplios ventanais, presidindo a principal unha escaleira dobre de trazado elíptico. Ten unha decoración de xarróns e guirnaldas. Posteriormente tivo varios usos, no que destaca o actual como gardería infantil de santa Susana, dende os anos 70. Pese a que foi restaurado , a apariencia é moi similar a do pavillón da Exposición Rexional. 42,876416751 -8,548981554

Nós no elemento histórico

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A orixe deste edificio remóntase a principios do século XX, cando se planificada a confluencia en 1909 de dous eventos moi importantes para Santiago do Compostela: o primeiro Ano Santo do século e a terceira e última Exposición Rexional Galega, de marcado carácter internacional.
Co motivo deste segundo acontecemento buscouse proxectar unha imaxe europea da capital galega, para o que se recurríu a arquitectos de primeiro nivel.
Así, en 1908 encargóuselle a súa construción ao arquitecto do Porriño Antonio Palacios Ramilo.
A Exposición Rexional Galega inagurouna Alfonso XIII o 24 de xullo do Ano Santo de 1909 e tivo grandes consecuencias para a economía , para a industria, o comercio local e o urbanismo da cidade. Acolleu cerca de 600 expositores e vendeu máis de 53.000 entradas ( o dobre da poboación de Santiago nesas datas), polo que teñen que habilitar residencias de estudiantes para acoller aos visitantes.
Este edificio que nos estamos estudiando, era o Pavillón de Recreo Artístico e Industrial ( é o único que se conserva na actualidade) que durante a Exposición Rexional Galega foi empregado como café, restaurante e salón de baile. Co paso do tempo os seu uso foi cambiando convertíndose en laboratorio, cine, cafetería, sede da Falanxe e finalmente nos anos 70 pasa a ser unha gardería infantil e así se mantén na actualidade.

Patrimonio material
De estilo modernista vienés, no edificio destacaban elementos que aínda perviven como os seus tres balcóns: un na fronte flanqueado por unha imponente escalinata e dous laterais a modo de miradores da alameda. A súa fachada é unha reinterpretación a modo de homenaxe ao tímpano románico do Pórtico da Gloria, con un grupo de anxos dispostos de forma radial emulando aos músicos da obra do Mestre Mateo.
O edificio ten pranta rectangular e contaba con dúas plantas: sobre o zócalo ubicábase unha amplia sala de festas que ocupaba o volumen completo ata a cubierta. Ao longo de século XX engadíuse un novo forxado que dividíu en dous niveis o que foi o gran espacio do salón. O volumen de comunicación vertical medrou en altura para acoller os últimos tramos da dobre escaleira de trazado elíptico. As grandes carpinterías sustituíronse e quedaron divididas en dous polo canto do novo forxado. Tamén ten un xardín.
Esta construción é unha das poucas que está dentro do Parque da Alameda. Este parque conta cunha extensión de 85.000m2 e ten unha gran variedade de plantas e árbores centenarias como carballos, tilos, chopos, eucaliptos, magnolios, etc. Destaca principalmente a carballeira de Santa Susana que se mantén igual dende o século XVI. Tamén chaman a atención as estatuas dedicadas a Valle Inclán, a Rosalía de Castro ou a Isaac Díaz Pardo. Recentemente inaugurouse outra dedicada a Federico García Lorca en recordo ao tempo que o poeta pasou en Compostela.
Tamén hai fontes, estanques e bancos de granito.

Patrimonio inmaterial
Un dos aspectos máis importante deste edificio é a súa ubicación. Atópase no pulmón de Santiago Compostela, na Alameda, concretamente no Paseo da Ferradura.
O topónimo Santiago de Compostela ten a súa orixe entre a historia e a lenda. O de Santiago está moi claro, cando no século IX atoparon os restos do apóstolo Santiago, pero no de Compostela hai moitas discrepancias e a maioría atribúeo erróneamente a campus Stellae "campo de estrelas". Os expertos pensan que pode vir de composita tella "terras fermosas", aínda que hai outras teorías.
Hai un xigantesco eucalipto que lle chaman a árbore dos enamorados e conta a lenda que quen se queira casar ten que dar unha volta ao seu arredor. Tamén hai un precioso abeto de 22 metros plantado por Eva Perón en 1947 durante a súa visita a Compostela ao que chaman "a Perona".


Título

The whispers or lovers bench

 

Celia Gesto Calvo, Gabriela López Abrego · 26 febrero 2023 12:12


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Banco de los susurros secretos Banco semicircular 42,877261875 -8,548038527

Nós no elemento histórico

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
This bench was made in 1914, (the same year the world war one started) by Mariano Fernández Rangel, a municipal architect and it took 2 years to finish it.

Patrimonio material
This structure is 14 meters long and 5 matters depth,behind the kiosk, it is made with granite, hence its mechanism, the sound bounce from one side to the other, which is an effect called the gallery of whispers, although if you walk away from the bench you can´t hear anything. It was made in la Alameda, in Santiago de Compostela. Surrounding the bench there is a great variety of trees, which are also found throughout the park, some examples may be elm, oak, hackberry, lime, mulberry or plane tree... In the middle of the bench there is a shield with the symbol of Galicia between others. We didn´t saw any flowers because it was winter but in summer and spring there are a lot of different native flowers behind it.

Patrimonio inmaterial
The acoustic bench is also called by the whisper or lovers bench the first one is just because you can hear what the other person is saying despite being in the other corner, in addition the message arrives with the same intensity that was send, the second name it receives is due to the people from around thought is was made for the lovers which could talk to each other without having to be seen in public together, in there people would enjoy music from the municipal bands also. The bench has a rough texture because it is made of granite with tiny holes in all the bench.


Título

Antiguo hospital de Galeras

 

Bento Lorenzo Faraldo, Braulio Martínez de Lorenzo, Marcos Díaz Caeiro, Uxía Domínguez Gómez · 20 febrero 2023 21:32


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Antiguo hospital de Galeras 42,883647150 -8,547923863
2 Antiguo hospital de Galeras (punto de control) 42,883666670 -8,548046038

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
For almost 50 years it has housed the facilities of the Galeras General Hospital, it has been out of operation for almost two decades and is in a serious state of deterioration.The Hospital de Galeras totally changed the life of the neighborhood in the last century since it went from being a poor neighborhood to a more affluent one to house the reference hospital center for the health area of ​​Santiago and O Barbanza, thanks to the hospital they began to create restaurants and cafes.

Its opening was in 1953, during the dictatorship in Spain. It had been 8 years since the Second World War had ended and there was a lot of poverty

Patrimonio material
It consists of 3 modules united forming a structure of 6 floors.
At the entrance of the building you can see two steps surrounding some benches where in the middle there is a sculpture of a fish. All this area is made of stone, but the main façade is made of brick covered in stone.
It is a neoclassical building since it is very symmetrical, you can see Ionic columns placed around the windows in the upper part of the façade. and in the door there are three semicircular arches.
You can see shells around the building that the neighbors told us that they are so that santiago apostol would protect this place

Patrimonio inmaterial
The neighbors of Galeras told us the story that one night an ambulance arrived at the hospital with a very sick girl who did not speak, she only made sounds of pain at night, the girl died and in the morning her body disappeared since then at night they hear the girl's cries of pain.
We also found out that Galeras has been called that because before a religious center was installed there that collected women from bad lives to reintegrate them.


Título

Os Colexios Maiores de Santiago de Compostela

 

Lara Lorenzo Estévez, Óscar Granja Grille , Santiago José de Bona Vidal · 11 febrero 2023 10:20


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Plaza de Rodríguez Cadarso (Colegio Mayor Rodríguez Cadarso, Fonseca y San Clemente) La ubicación dispuesta pertenece a una plaza cuadrangular, constituida por un parque natural (árboles centenarios, arbustos de muchos tipos, etc.) atravesado por numerosos caminos pedrosos y acompañado por diferentes obras artísticas (tal que una estructura de latón), además de haber unas cuantas farolas iluminando la estancia en el paisaje nocturno. 42,877299923 -8,554110389

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
Tras la fundación de la USC en 1495, los encargados del proyecto no ven la necesidad de crear residencias que alberguen a los estudiantes para mejorar su rutina de aprendizaje, hasta que siglos después, en 1919, se vuelve a poner el tema sobre la mesa durante un Claustro Universitario, percibiendo la necesidad de más viviendas para los estudiantes debido a la creciente cantidad de alumnos nuevos.

Así, empiezan a planear las construcciones, siendo 5 pabellones principales (4 de ellos para colegios mayores, y otro para labores militares), e intentan reunir los fondos a través del Estado, cuotas de una peseta y donaciones de gallegos emigrados en el extranjero, tarea ardua debido a la situación del país (el reciente Desastre del 98 y la pobreza general de la población). Consiguen su objetivo, y en 1928 comienzan las obras, quedando finalmente en 3 pabellones. El proyecto se pone a cargo del arquitecto Constantino Candeira Pérez, pero lo acaba terminando Jenaro de la Fuente Álvarez.

En 1936 se termina el primero, y su fundación se retrasa a 1941 debido a la Guerra Civil. Éste sería el Colegio Mayor Rodríguez Cadarso (aunque durante la dictadura franquista se le conocía como Colegio Mayor Generalísimo Franco), convirtiéndose en un requisito el tener una vivienda en él para poder acudir a la universidad. Al año siguiente se comienzan las obras del segundo, que se terminaría unos años después como el Colegio Mayor San Clemente. El tercero se demorará un poco más, empezando su construcción en 1953, y terminando en 1964, llamado Colegio Mayor Fonseca.

Los dos primeros sirvieron en un principio como colegios masculinos, y el último como femenino. Sin embargo, en la actualidad, todos son mixtos. Su interior ha ido evolucionando con los años, adaptándose a los tiempos y a las normas sanitarias y sociales exigidas, quedando a día de hoy como unas modernas instalaciones, con numerosas estancias comunitarias y adecuadas para la vida estudiantil.

Patrimonio material
El edificio principal de los tres es el Fonseca, encontrándose en el medio de los otros, y desembocando todos en una plaza (un parque) cuadrangular, llamada Rodríguez Cadarso, constituida por pequeños segmentos en los que se cultivan arbustos de muchos tipos, farolas de piedra, caminos entrecruzados del mismo material, y alguna estructura con finalidad artística (como la escultura segmentada de latón). Todos los edificios están hechos de granito, y tienen planta rectangular (aunque Fonseca tiene una forma más parecida a la de una "u"), de dos alturas, asimilándose al renacimiento; además en sus fachadas poseen elementos decorativos, con poco relieve y juego a través de las formas geométricas, que evocan al estilo barroco.

A pesar de todo esto, los edificios son de estilo imperial y (mayoritariamente) modernista, ya que al igual que en los movimientos previamente mencionados, su finalidad era la de lograr el equilibrio entre funcionalidad y belleza, otorgando sensación de elegancia y alegría a través de distintos materiales y formas, en espacios urbanos (característica del arquitecto Jenaro de la Fuente).

Patrimonio inmaterial
En estas residencias hay muchas actividades distintas a lo largo del año, que los estudiantes pueden disfrutar en sus tiempos libres. Por ejemplo, los propios alumnos celebran de vez en cuando cenas multitudinarias, y fiestas para celebrar eventos importantes. De hecho, hay asignadas dos semanas del año a un gran evento de múltiples actividades entre ellos (deportes, juegos, y mucho más) en las instalaciones que tienen habilitadas para eso.

Otras actividades culturales son los intercambios con otras residencias universitarias de otras ciudades, visitas de delegaciones de otros países, proyección de películas, etc.

El ambiente es bastante ameno (al menos en días festivos) y la mezcla entre la diversa flora (que provocan aromas frescos) y la fauna, sobre todo aves como patos o gorriones (que crean sonidos dando sensación de tranquilidad, como se puede apreciar en el vídeo) desembocan en un paisaje muy apacible.


Título

FACULTADE DE XEOGRAFÍA E HISTORIA

 

Carolina Díaz Oíza, Iker Galarza Ortega, Miguel Labandeira Ameijeiras, Roi Dorrego Núñez · 21 febrero 2023 10:13


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Facultade de xeografía e historia Edificio neoclásico 42,878747062 -8,541593598

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
O Rey Carlos III expulsa aos Xesuítas de todo o territorio español polo que os tres edificios que dita compañía tiña na cidade pasan a formar parte da USC que instala a súa sede principal no que foi o fogar desta orde. A Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela foi fundada en 1495.
Na primeira metade do século XX acolleu a Facultade de Dereito (na planta baixa), a de Filosofía e Letras (sección de Historia) na primeira planta (onde tamén se sitúa o Paraninfo) e a de Ciencias (sección de química) na terceira ( cuxos laboratorios estaban situados no faiado). A dependencia albergaba a Biblioteca Xeral e a Biblioteca América (hoxe estes edificios albergan a biblioteca da facultade).

Na segunda metade dese século, coas novas construcións no Campus Sur, o antigo edificio central converteuse na actual Facultade de Xeografía e Historia.

Patrimonio material
O edificio ten unha planta cadrada, arredor dun gran patio central construído con granito. A planta inferior ten unha galería cuberta con bóveda rebaixada mentres que os andares superiores teñen teitos rectos. A fachada neoclásica ten unha organización simétrica. Posúe dous corpos nos extremos decorados con pilastras grandes de orde xónica e fuste liso, e un corpo central con escalinata e pórtico de columnas iguais. Na parte superior hai un entaboado friso liso, sen decoración. As fiestras da primeira planta están alinteladas mentres que nas superiores cóbrense de arcos rebaixados.

No interior está o paraninfo decorado con frescos de José María Fenollera e Urbano González. Tamén, podemos destacar a preciosa Biblioteca América que garda algunha reliquia histórica.

Patrimonio inmaterial
Antes de adentrarnos neste edificio puidemos notar a rugosidade da vella fachada de pedra. Unha vez dentro da facultade percibimos unha olor a humidade, moi característico de Galicia. Ao visitar a ampla biblioteca as nosas pegadas facían un dististivo son das táboas de madeira rechiando. Estas sensacións demóstrannos a antigüidade da construcción que aínda perdura e se utiliza, debido a súa importancia como patrimonio.