KaleidoScapes

Geography and History of Ames

Recreando a arte moderna « Atrás    

Nome da obra
Santas Justa y Rufina
 

Carla Álvarez Juncal · 1 abril 2019 20:21


Nome do autor ou autora
Bartolomé Esteban Murillo

Data da obra
1665-1666

Obra orixinal

Recreación da obra

Explicación da obra
No 1665, Murillo recibiu o encargo de decorar a igrexa do Convento dos Capuchinos de Sevilla e no primer corpo do maior retablo, pintou as Santas Justa e Rufina xa que esa igrexa estaba no lugar onde foran martirizadas.
Elas eran dúas irmás, fillas dun pobre alfareiro e é por iso que no chan, aínda que non se ven, aparecen a súas vaixelas aludindo á venta de cerámica que realizaban.
A torre que están suxeitando é un obxecto importante xa que está pintada con máis luz e encontrase no centro. Esta é a torre do campanario de Sevilla e pensaban que foi un milagro que nun gran terremoto non se derrubara, por iso se lle fixo ese recoñecemento. Tamén sosteñen unhas palmas cada unha, onde a que sostén a santa da esquerda está máis iluminada ca outra e está simbolizando a súa morte por martirio. As santas están representadas por dúas mozas cunha pel lisa situadas nun fondo máis escuro ca elas, de maneira frontal e cuns tons verdes, ocres e vermellos que acentúan a súa cara e a súa beleza.

Explicación da recreación
Nós o que fixemos foi colocarnos de pé nunha parede totalmente branca.
Carla fixo de Santa Justa que é a muller que aparece na esquerda da foto. Ela colocouse unha toalla branca na cabeza e un pendente vermello na orella dereita. Tamén se puxo unha blusa de manga larga, unha saia longa branca e colocou un fular amarelo arredor da cintura para simbolizar a manta que ten a muller da foto orixinal. A Santa, no brazo dereito, ten una tea rosa entón Carla enrolou no mesmo brazo un fular rosa. Nese mesmo brazo suxeita unha rama de giralda pero como non tiñamos, decidimos coller unha folla dunha planta. Ela está co corpo un pouco xirado cara Laura pero mirando para enfronte.
Laura fixo de Santa Rufina que é a muller da dereita da foto. Ela tamén se colocou unha toalla branca na cabeza e se puxo unha camiseta azul por debaixo dun xersei verde. Arredor da cintura, ten unha manta grande vermella como a da imaxe orixinal. Ela, na man dereita, tamén suxeita unha folla dunha planta e o seu xesto é como xirando a cabeza un pouco de lado e mirando cara arriba.
Xa que non tiñamos esa estrutura, puxemos a parte de arriba da caixa dun puzzle na que aparece esa mesma torre e Carla suxéitaa coas dúas mans e Laura só ca esquerda.

Nome da obra
David con la cabeza de Goliat.
 

Enrique Martínez Vieites, Joel López Palacios · 7 abril 2019 18:23


Nome do autor ou autora
Caravaggio.

Data da obra
1607

Obra orixinal

Recreación da obra

Explicación da obra
A veces el débil puede ganar la batalla al más poderoso. En este caso Goliat es el gigante y fuerte y David, un pastor que se ofreció a luchar sin escudo, sólo con su única arma artesanal que, aunque muchos creían que era muy poco poderosa, simplemente le hizo falta usar una de las cinco piedras que almacenaba para darle a Goliat en la cabeza, y así pudo coger el arma del gigante para cortarle la cabeza(que es lo que aparece en el cuadro).

Explicación da recreación
-Vestimenta de Joel: camisa vella, saco recheo de algodón cun cordel atado á cintura ,pantalón vello ca cremalleira desabrochada e unha espada de plástico.
-Vestimenta de Kike: Peluca negra e maquillaxe de barba, bigote e unicello.
Sacamos a foto nun espacio con pouca luz ,tivemos que recortar a imaxe para que non se visen diferentes cores.

Nome da obra
Retrato de Jorge Manuel Theotocópuli.
 

Adrián Vilariño Abelenda · 29 abril 2019 20:30


Nome do autor ou autora
O Greco.

Data da obra
1603

Obra orixinal

Recreación da obra

Explicación da obra
Neste retrato aparece Jorge Manuel, o Greco, podemos observar que suxeita a paleta e os pinceis de pintor, que se converten nos puntos de referenza do retrato. O rostro mostra unha gran intelixencia acentuada polo fondo neutro. As mans demostran unha inexistente sensación de movemento que fai que esta obra pertenza o estilo renancentista. Segue a estela da Escola Veneciana.

Explicación da recreación
Fun a mercar materiais para representar a parte do pescozo e as mans, a paleta, os pincéis e a camiseta negra xa os tiña na casa. A barba e o bigote pinteino cun lápis de ollos. A foto está tomada nunha parede blanca.
O colo e os puños, na libraría atopei uns papeis que en forma de abanico que semellaba a perfección os do cadro, enrroleinos e pegueinos, e quedaron así.

Nome da obra
La joven de la perla
 

Ana Beiroa Ons · 9 abril 2019 20:31


Nome do autor ou autora
Johannes Vermeer

Data da obra
1665-1667

Obra orixinal

Recreación da obra

Explicación da obra
A obra pertence á arte barroca.
Dende o punto de vista temático determínanse varias hipóteses sobre a descoñecida identidade da xoven. Certos historiadores identifícana coma unha modelo contratada mentres que outros pensan que, como Vermeer tiña traballadoras na súa casa, ésta era unha delas que posou coma unha modelo.
Dende o punto de vista técnico, éste óleo sobre lienzo emprega a técnica barroca do craro escuro marcada na silueta da fermosa xoven sobre o fondo negro neutro, destacando a luz no rostro da xoven e especialmente no seu brillante pendente, unha perla en forma de bágoa.

Explicación da recreación
Para recrear a obra levamos a cabo os seguintes procesos:
Para empezar buscamos un lugar que estivera escuro, é dicir, un espazo no que ao colocarme para sacar a foto quedara escuro coma no cadro, para recrear así o craro escuro. Intentámolo baixando a persiana da ventá pero ainda así quedaba algo craro polo que decidimos colgar unha chaqueta de cor escura na ventá para dar a impresión buscada. Cando tiñamos a foto decatámonos de que a pose estaba moi ben conseguida, mais o craro escuro seguía sen notarse polo que empregamos Photoshop sobre a fotografía.
Falando dos accesorios, debido a complexidade de recreación do turbante que leva na cabeza, empregamos unha toalla de cor azul que atamos á altura da nuca e logo puxemos un fular amarelo con flores por riba, de forma que se ve o azul mailo amarelo; este turbante colocámolo de forma que tapara a maior cantidade de pelo como na obra. Logo, Ana puxo o pendente de perla para recrear o elemento máis simbólico da obra.
En canto á vestimenta, para recrear a chaqueta de cor beige, Ana empregou un xersei da mesma cor; ao non ter un cuello branco que sobresaíse decidimos poñer unha camiseta branca por debaixo que podemos observar na recreación.
Para a maquillaxe soamente empregamos unha cor vermella nos labios para igualalos aos que leva a moza na obra orixinal.
Finalmente para a pose, Ana púxose de perfil, inclinando lixeiramente a cabeza e mirando á cámara, cos labios algo entreabertos.

Nome da obra
Catro figuras nun escalón
 

Laura de la Torre González · 30 abril 2019 15:54


Nome do autor ou autora
Bartolomé Estaban Murillo

Data da obra
1660

Obra orixinal

Recreación da obra

Explicación da obra
Este cadro do século XVII é profano. Nel aparecen catro figuras onde a muller máis xoven que están no centro é a máis destacada e o seu xesto de medio sorriso e co ollo medio pechado, nesa época e nese contexto, dan a entender que estaba solteira e dispoñible.
A expresión do neno que está de pé á esquerda supón un carácter picaresco como o pantalón roto do neno que está deitado. Tamén aparece unha muller maior que coas súas mans está protexendo a cabeza dese mesmo rapaz.

Explicación da recreación
Nós para recrear o claro-escuro puxemos unha manta escura no fondo para destacar máis as persoas.
Candela púxose un sombreiro negro na cabeza porque non tiñamos un amarelo e arredor do pescozo colouse un fular branco. Vestiu cunha camisa vaqueira e cuns pantalóns de cor marrón que os remangou ata un pouco máis abaixo do xeonllo. O seu xesto é mirando á cámara e sorrindo, tamén está co pé dereito enriba da cama e co brazo dereito apoiado nesa mesma perna.
Nerea colocouse unha toalla branca na cabeza e púxose unha camisa branca por debaixo dun chuvasqueiro verde. Tamén se enrolou unha manta vermella arredor da cintura a modo de saia. Ela está de fronte á cámara, coa man dereita enriba do ombro de Candela cun xesto de enfado e coa boca revirada.
Carla tamén se colocou unha toalla branca na cabeza e unhas gafas negras, púxose un xersei sen mangas marrón por enriba dunha camisa branca e sobre as pernas, colocouse unha cazadora negra para que parecese unha saia. Ela está sentada nunha cadeira un pouco encurvada, mirando cara enfronte e suxeitándo a cabeza da nena que está apoiada nas súas pernas. Esta viste cunha chaqueta gris e cuns pantalóns de cor marrón escura. Tamén leva uns zapatos marróns cuns calcetíns altos verdes. Ela está de costas e deitada nunha cama.
« Atrás