Interviewee/s testimony on the event
Meu pai, non participou do narcotráfico en Galicia de maneira directa, polo que non me pode transmitir máis infiormación da que puido recoller a través de fontes secundarias. E Empezou a amosar interese polo tema hai uns anos cando leu un libro de Baltasar Garzón sobre distintas operacións xudiciais..
Segundo me conta, é nos anos oitenta cando comeza a falarse do narcotráfico e dos grandes xefes galegos da droga.
Galicia é un territorio con moita costa ,con moitas rías e con moitos puntos cegos para o control das autoridades. Esta circunstancia asociada á da precariedade das condicións dos pescadores, que debían pasar horas e horas no mar para poder conseguir pesca ca que poder manter as as súas familias determinaron un cambio de rumbo. Algúns viron a posibilidade de facer algo moito menos escravo e máis lucrativo introducindo tabaco de contrabando. Só movéndose dun sitio a outro coa barquiña, podían conseguir o dobre que pescando. Como ían a renunciar ? Ademáis, na rúa o tabaco de contrabando non era considerado ilegal, tiña moi boa aceptación e considerábase de batea porque estaba escondido nos criadeiros de mexillóns. Vendíase moito máis barato e era másis apreciado que o que producía a Tabacalera española.
Cando a Tabacalera, ve repercusións en termos de perda económica esixe ao goberno que tome medidas e lévanse a cabo algunhas operacións antitabaco. En 1980 chegou a primeira gran redada de tabaco na que se interceptou unha gran cantidade. Esta redada, foi decisiva para intentar paralizar esa reconversión que se estaba producindo. Os principais implicados foxen inicialmente a Portugal, mais entréganse, pasan un tempo no cárcere, pero pronto son postos en liberdade sen consecuencias.
As medidas gubernamentais fóronse relaxando e no cárcere estes mafiosos do tabaco estableceron relacións con traficantes de cocaína colombianos. Os colombianos, viron a posibilidade de poder extender o seu imperio por toda Europa a través dos galegos. Así foi como os galegos se viron seducidos polos cartos, asi que máis de un, comezou a meter cocaína, nas rías galegas e a causar estragos entre os consumidores e as súas familias.
A situación tivo repercusións desproporcionadas e polo ano 1990 as autoridades poñen en marcha a operación Nécora que desencadeou unha ristra de detencións tras varios dispositivos de escoita telefónica que revelaron conversacións con contidos moi comprometidos como a que tivo lugar entre o galego Alfredo Cordero e os capos colombianos. Esta operación a cargo do xuiz Baltasar Garzón, supuxo un antes e un despois. Careron todos: Laureano Oubiña, Manuel Charlín e Marcial Dorado. O famoso Sito Miñanco, non foi detido inicialmente. Conseguiu fuxir a Panamá, pero caería despois nunha viaxe de volta a España.
A situación a partir de entón cambiou, ainda que se seguiron sucedendo mortes e axustes de contas un tempo tamén se produciron movementos de protesta por parte das familias afectadas, programas sanitarios de recuperación e programas de prevención de consumo. e das familias grandes movementos en forma de protesta e pedindo que se acabase.
Volvendo ao protagonista, meu pai, a título persoal lembra pasar por parques ateigados de drogadictos víctimas da heroína, e momentos de inseguridade frecuentes nos que algún ou algunha baixo os efectos do mono exixía cartos pola forza usando como arma de ameaza unha xiringa presuntamente infectada co sida, unha pandemia que acompañou estes duros momentos e que tivo un forte impacto entre esta xuventude.