Historia
A miña avoa ten unha irmá e tres irmáns e grazas a Deus nunca houbo ningunha diferenza entre eles xa que tanto de pequenos como de adultos sempre tiveron o mesmo trato. Todos os seus irmáns eran máis maiores que ela e cada un traballaba do que quería. Tivo as mesmas oportunidades de formación escolar e universitaria que os seus irmáns, polo que os seus pais nin ninguén lle indicaba cal ía ser o seu papel na sociedade nin no mundo laboral, así que nunca estivo condicionada por ser muller nin moito menos, fixo en todo momento o que quixo. Ela só estudou primaria e nese tempo, nunca viu desigualdade entre homes e mulleres, de feito, ela recorda que o número de mulleres e homes estaba equilibrado e tiñan as mesmas oportunidades e o mesmo trato. Despois da primaria, decidiu comezar a estudar perruquería, profesión que lle gustaría ter desenvolto, pero aínda que se recibira como perruqueira e traballara un tempo de iso, tivo que deixalo por orden médica xa que sufriu unha intoxicación cos produtos. Así que, optou pola segunda opción que era traballar de confeccionadora e comezou a traballar nunha fábrica de camisas. Alí tamén habían tanto homes como mulleres e o traballo estaba equilibrado, polo que tamén tiñan todos as mesmas oportunidades e condicións. Durante o tempo que estivo traballando como confeccionadora, tamén compaxinaba os traballos da casa. Cando chegaba a casa da fábrica, facía todo o que quedaba por facer e ata que non rematara non ía durmir, aínda que, os seus irmáns tamén axudaban cos traballos da casa, pero eles tiñan os seus horarios de traballo e cada un facía o que podía no momento que podía. Ela nunca presenciou diante dos seus ollos o machismo nin a desigualdade entre homes e mulleres, aínda que sabe que algún caso podería habelo, tamén é consciente de que naquela época a situación da muller era moito máis inferior que a de agora, aínda que queda moito por loitar pola igualdade total. A miña avoa non se xubilou, xa que traballou por conta e non puido aportar. Pensa que se tivera nacido na miña xeración, para ela non cambiaría nada, xa que ela seguiría os mesmos pasos que seguiu dende que ela naceu. Coa súa experiencia, aconséllame a min e a toda a xuventude de hoxe en día que nos esforcemos e estudiemos para ter un bo futuro e para que o mundo mellore, que loitemos pola igualdade total e polos nosos dereitos, e sobre todo, que sempre fagamos o que nós queremos facer e o que nos guste sen que ninguen nos condicione.