KaleidoScapes

Geography and History of Ames

Imaxes e palabras « Atrás    

Título da fotografía

Un recordo para a vida.

 

Sara Pose Negreira · 28 octubre 2022 16:00


Fotografía

Explicación da fotografía
A imaxe foi captada o 4 de Xaneiro de 2009 víspera da noite de reis, na casa de meus avós maternos. Eu todavía non coñecía moi ben o que era iso, pois tiña menos de un ano de idade. A autora da mesma foi miña nai, unha gran apaixoada de captar os mellores momentos en familia, xa que ela non ten ningún recordo fotográfico de cando era pequena,por iso non quere que a miña irmá máis a min nos aconteza o mesmo. Na captura vese como unha nena xoga arriba dunha mesa vixiada pola atenta mirada de seus avós, que se aseguran de que esta non se faga dano.

Título da fotografía

Tarde de San Xoán

 

Inés Martínez Antelo · 19 octubre 2021 20:39


Fotografía

Autor/a, relación contigo, data e lugar da foto
Desgraciadamente neste caso non puiden atopar o nome do autor da fotografía. Coñecíano polo alcume de "O coxo" e tratábase dun home maior procedente da Serra de Outes que se dedicaba a sacar fotografías polas aldeas dos redores, posto que nesa época as cámaras de fotos eran escasas e caras.

A fotografía foi tomada na carballeira da Capela de San Xoán do carballoso situada na aldea de Foriños, Xallas, no municipio de Negreira, provincia A coruña.

Explicación da fotografía
Esta fotografía foi tomada o 24 de xuño, ao redor de 1960. Trátase dunha foto familiar na que aparece a miña avoa Dolores. Foi tomada na Capela de San Xoán do carballoso ou como a xente da zona a chama: “O campo da festa” por un fotógrafo ambulante da Serra de Outes coñecido polo alcume de “O coxo”.
Situada en Xallas, este lugar é unha extensa carballeira na que chea de persoas chegaban, ben a cabalo ou andando, para celebrar a romaría.
Primeiro celebrábase a misa de San Xoán e unha pequena procesión. Ao rematar, a xente con problemas de saúde ofrecía como ofrenda un polo, galo ou galiña que depois se puxaba fronte a capela. Finalmete tocaba unha banda de música e tiña lugar o xantar. Traían os alimentos en cestas de mimbre desde a casa e sentábanse nun mantel sobre a herba a disfrutar a súa comida. Normalmente consitía de sardiñas, empanadas, tortilla, chulas ou torrijas.
Neste lugar tamén se encontra unha fonte “milagrosa”, onde se leva a cabo a tradición de limpar as verrugas ca súa agua e un pano, que despois se debe atar a pola dun dos árbores que a rodea, co propósito de ser curada.
San Xoán era o principal evento social do ano. Os máis novos aproveitaban para mocear e facían trasnadas pola noite como roubar os carros.

Título da fotografía

A miña avoa traballando

 

Alain Agra Vázquez · 24 septiembre 2023 16:30


Fotografía

Explicación da fotografía
Na fotografía aparece miña avoa Victoria, e naceu no ano 1945 nunha aldea chamada Visantoña (Santiso). Levandolle comida como: froita queixo pan e chourizo, nun cesto que levaba na cabeza a homes que se dedicaban a traballar no monte e miña avoa facia isto todolos dias, a ida con comida e a volta xa co cesto baleiro, xa que había un grupo de mulleres que se dedicaban a isto como traballo principal é o dificil disto era o cansancio xa que tiñan que facer kilómetros para levarlle a comida aos homes que estaban traballando e aínda tiñan que cargar co peso da comida e iso facía que miña avoa tivera moito cansancio.
É o verdaderamente difícil era compaxinar o traballo con coidar os seus dous fillos.
A fotografía foi tomada en Visantoña, alí polo ano 1963 por un veciño da aldea.

Título da fotografía

Unha nena na Habana

 

Artai Tubio Santos · 1 octubre 2023 17:12


Fotografía

Explicación da fotografía
Esta foto foi tomada na Habana o día 8 de decembro de 1938 na comunión de Angelita que naceu o 2 de agosto de 1933.
Ela é unha prima lonxana e a filla do meu tío bisavó (Francisco) o cal marchou a Cuba a comezos do século XX en busca de prosperar e mellorar a súa vida. Alí formou unha familia e tivo duas fillas Angelita e Katy.
Seguiron coa súa vida en Cuba durante varios anos, e Angelita tamén formou una familia e tivo dous fillos Virginia e Enrique.
Pero no 1965 comezou o Partido Comunista de Cuba fundado por Fidel Castro o cal complicou a vida dos habitantes de Cuba. E Enrique intentou escapar a Miami pero acabou no cárcere.
Anos despois polo contacto que mantiñan Katy e Angelita coa súa familia de Galicia, conseguiron que Enrique viaxase a casa dos meus avós a redor do 1993 cun visado de 3 meses. Na súa viaxe de regreso a Habana, Enrique decideu tomar só o primeiro avión que ía a Madrid, e comezar de novo a súa vida.
Finalmente grazas ao seu esforzo, consigueu traer a Madrid a toda a súa familia de Cuba. E nunha ocasión Angelita viaxou cos seus fillos e marido a Galicia para coñecer aos meus avós e agredecerlles a súa axuda.
Faleceu en Madrid o 28 de Abril do 2021.

Título da fotografía

Amor infinito

 

Aldán Souto Costa · 17 octubre 2021 17:45


Fotografía

Autor/a, relación contigo, data e lugar da foto

Esta fotografía foi tomada o 15 de agosto de 1969 nunha iglesia chamada san Xulián dunha aldea, Luaña, en espiñeiro, pertencente á provincia da Coruña. A fotografía foi tomada por un fotógrafo convidado a boda dos meus avós.

Explicación da fotografía
Esta pequena gran historia comezou sobre os anos cuarenta, onde os meus avós mantiveron o seu primer contacto entre eles. Vivían nunha aldea chamada Luaña, en espiñeiro, coñecéronse no campo, mentres traballaban a terra, ambos foron as clases xuntos pero non por moito tempo xa de aquela non tiñan cartos, polo tanto dende os seus anos no fixeron máis que traballar no campo, pasaron toda a sua infancia xuntos.

Moitos anos despois, no 1960, miña avóa marchou a Barcelona para traballar, ela soa, sen a compañía de ninguén, mentres o meu avó mandaballe cartas cada semana para saber algo dela. No 1962 o meu avó marcha a Orleans, Francia en busca dunha vida mellor que por culpa do franquismo, en España non atopou.

Volvéronse a encontrar cinco anos máis tarde na aldea, despois, a tras o paso dunha meses decidiron casar e inmortalizar aquel precioso momento con esta fotografía. Marcharon outra vez para Francia un total de tres anos, alí tiveron a sua única filla, miña nai. Despois do nacemento de Gloria decidiron volver ás súas terras de orixe, alí tiñan claro que estarían cómodos, facendo o que realmente lles gusta, vivir e traballar no campo
« Atrás